poniedziałek, 26 stycznia 2009

Zdjęta ekskomunika

Media coraz częściej mówią o zdjęciu przez Benedykta XVI ekskomuniki z lefebrystów. Nastąpiło to 21 stycznia 2009. Dekret Kongregacji Biskupów na ten temat został opublikowany 24 stycznia. Można powiedzieć, że jest to owoc Tygodnia Ekumenicznego, który jest obchodzony na całym świecie. Bez wątpienia jest to jednak wynik modlitwy wielu ludzi, którym w liście podziękował obecny przełożony generalny Bractwa ksiądz biskup Bernard Fellay.
W związku z tym w przyszłym tygodniu postaram się napisać jakiś artykuł o Bractwie.

Odpust - jak to zrobić?

Przede wszystkim trzeba wiedzieć, że można uzyskać dwa rodzaje odpustów: odpust zupełny i odpust cząstkowy. Odpust zupełny wymazuje wszyskie dotychczasowe kary za grzechy, cząstkowy tylko część z nich.

Jak zdobyć odpust zupełny?

Po pierwsze zastanówmy się czy chcemy zyskać odpust za siebie czy za osobę w czyścu cierpiącą. Uzyskanie odpustu zupełnego wiąże się z odwiedzeniem jakiegoś miejsca lub wykonaniem jakiejś czynności, często jest to związane z jakimś konkretnym dniem, jak na przykład odpust za zmarłych między 1, a 8 listopada. Czynności tych jest około 30, często pojawiają się nowe "szczególne" okoliczności związane z różnymi jubileuszami. Poniżej spróbuję podać listę możliwych odpustów:
  1. przynajmniej trzydziestominutowa adoracja Najświętszego Sakramentu;
  2. pobożne przyjęcie Błogosławieństwa Papieskiego udzielanego Miastu i Światu (może być za pośrednictwem radia);
  3. nawiedzenie cmentarza między 1, a 8 listopada połączone z modlitwą za zmarłych lub pobożne nawiedzenie kościoła w Dniu Zadusznym połączone z modlitwą "Ojcze nasz" i "Wierzę w Boga"(tylko za dusze w czyścu cierpiące);
  4. pobożny udział w nabożeństwie w Wielki Piątek i ucałowanie krzyża;
  5. conajmniej trzydniowy udział w ćwiczeniach duchowych;
  6. publiczne odmówienie Aktu wynagrodzenia w Uroczystość Najświętszego Serca Jezusowego
  7. publiczne odmówienie Aktu poświęcenia ro dzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi w uroczy stość Chrystusa Króla,
  8. w Uroczystość św. Piotra i Pawła pobożne używanie przedmiotu religijnego poświęconego przez Papieża lub Biskupa, połączone z odmówieniem w tym dniu Wyznania Wiary,
  9. w czasie misji wysłuchanie kilku kazań i udział w zakończeniu misji;
  10. przystąpienie po raz pierwszy do Komunii Świętej, lub pobożny udział w takiej ceremonii;
  11. pobożne uczestnictwo w pierwszej mszy kapłana (w przypadku kapłana - odprawienie pierwszej mszy);
  12. odmówienie przynajmniej jednej części różańca (z rozważaniami);
  13. uczestnictwo w mszy świętej jubileuszowej kapłana (25-, 50-, 60- lecie kapłaństwa);
  14. czytanie Pisma Świętego przez przynajmniej 30 minut z należnym szacunkiem;
  15. nawiedzenie kościoła, w którym trwa synod diecezjalny i odmówienie w nim "Ojcze nasz" i "Wierzę w Boga";
  16. W Wielki Czwartek i/lub w Boże Ciało odmówienie w sposób uroczysty modlitwy "Przed tak Wielkim Sakramentem"
  17. publiczne odmówienie "Ciebie Boże wielbimy" w ostatnim dniu roku;
  18. publiczne odmówienie hymnu „Przybądź Du chu" w Nowy Rok i w Zesłanie Ducha Świętego
  19. pobożne odprawienie Drogi Krzyżowej (przy stacjach prawnie zatwierdzonych)
  20. odwiedzenie Kościoła w dniu odpustu (święto tytułu), 2 sierpnia (odpust Porcjunkuli) i w dniu konsekracji (dot. również ołtarza) i odmówienie "Ojcze Nasz" i "Wierzę w Boga";
  21. pobożne nawiedzenie kościoła lub kaplicy za konnej w święta Założyciela i odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę",
  22. udział w czynności świętej, której przewodni czy wizytator w czasie odbywania wizytacji paster­skiej,
  23. odnowienie przyrzeczeń chrztu św. w czasie nabożeństwa Wigilii Paschalnej lub w rocznicę swego chrztu,
  24. pobożne nawiedzenie jednej z czterech patriar chalnych bazylik rzymskich i odmówienie tam „Ojcze nasz" i „Wierzę" w: święto tytułu, jakie kolwiek święto nakazane, raz w roku w innym dniu wybranym przez wiernego,
  25. udział w świętych czynnościach sprawowa nych w kościołach stacyjnych w Rzymie w okre ślonych dniach roku zaznaczonych w Mszale Rzymskim
  26. w momencie śmierci, o ile wierny miał za ży cia zwyczaj odmawiania jakichkolwiek modlitw (w tym wypadku wymieniony warunek zastępuje trzy zwyczajne warunki uzyskania odpustu zupełnego), dla uzyskania tego odpustu chwalebną rzeczą jest posługiwać się krucyfiksem lub krzyżem.
  27. odmówienie modlitwy: Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu – po komunii św. Przed obrazem Jezusa Chrystusa w każdy piątek Wielkiego Postu i w Wielki Piątek; w pozostałe dni roku – odpust cząstkowy,
  28. posługiwanie się przedmiotami pobożności (krucyfiksem, krzyżem, szkaplerzem, medalikiem), jeżeli są pobłogosławione przez Papieża, ewentu alnie przez biskupa, jeśli w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła, odmówimy wyznanie wiary (jakąkolwiek formułę); natomiast posługując się tymi przedmiotami pobłogosławionymi przez kapłana lub diakona – odpust cząstkowy.
  29. Inne okoliczność (np. między 29 VI 2008, a 29 VI 2009, czyli w Roku św. Pawła, nawiedzenie Kościoła pw. św. Pawła w 29 dniu miesiące (lub 28 dniu lutego),
Ponadto należy przystąpić do spowiedzi sakramentalnej, przyjąć Komunię Świętą i pomodlić się w intencjach Ojca Świętego. Koniecznym jest również wyrzeczenie się wszelkiego przywiązania do grzechu nawet lekkiego.

Odpust zupełny można uzyskać raz dziennie. Po jednej spowiedzie można uzyskać kilka odpustów, jedno przyjęcie Komunii Świętej i jedna modlitwa w intecjach papieża to jeden odpust zupełny.

Odpust cząstkowy

Wykonać jedną z następujących czynność:
  1. odmówienie modlitwy: czynności nasze... (Mszał Rzymski: kolekta z czwartku po Popielcu),
  2. odmówienie aktów cnót teologicznych i żalu za grzechy,
  3. odmówienie hymnu: Uwielbiam Cię nabożnie (Adoro Te, devote),
  4. odmówienie przed zebraniami modlitwy: Sta jemy wobec Ciebie, Panie,
  5. odmówienie modlitwy: Do Ciebie, Święty Józe fie,
  6. odmówienie modlitwy: Dzięki Ci składamy, Wszechmogący Boże, za wszystkie dobrodziej stwa Twoje. Który żyjesz i królujesz na wieki wie ków. Amen,
  7. odmówienie modlitwy: Aniele Boży,
  8. odmówienie modlitwy: Anioł Pański, w okresie wielkanocnym Królowo nieba,
  9. odmówienie hymnu Duszo Chrystusowa,
  10. nawiedzenie cmentarza starochrześcijańskiego, czyli katakumb,
  11. odmówienie Składu Apostolskiego (pacierzowe wyznanie wiary) lub Symbolu Nicejsko – Konstantynopolitańskiego (mszalne wyznanie wiary),
  12. akt komunii duchowej, wzbudzony przy pomocy jakiejkolwiek pobożnej formuły,
  13. odmówienie Jutrzni lub Nieszporów żałobnych,
  14. udział w nauczaniu lub uczeniu się nauki chrześcijańskiej,
  15. odmówienie Psalmu 130(729): Z głębokości,
  16. odmówienie modlitwy: Panie, Boże wszechmogący... (Liturgia Godzin: poniedziałek, II tydzień, Jutrznia),
  17. odmówienie modlitwy: Wysłuchaj nas, Panie Święty, Ojcze wszechmogący, wieczny Panie, i racz zesłać z nieba świętego Anioła Swego, aby strzegł, osłaniał, nawiedzał i bronił wszystkich mieszkańców tego domu. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen,
  18. odmówienie litanii: do Najświętszego Imienia Jezus, do Najświętszego Serca Pana Jezusa, do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana, Loretańska do Najświętszej Maryi Panny, do świętego Józefa, do Wszystkich Świętych,
  19. odmówienie kantyku: Magnifikat,
  20. odmówienie modlitwy: Maryjo, Matko łaski, Matko miłosierdzia. Broń nas od wroga i przyjmij w godzinę śmierci,
  21. odmówienie modlitwy: Pomnij, o Najświętsza Panno Maryjo (modlitwa św. Bernarda),
  22. odmówienie Psalmu 51 (50): Zmiłuj się...,
  23. uczestnictwo w publicznie odprawianej nowennie przed Bożym Narodzeniem, Zesłaniem Ducha Świętego i Niepokalanym Poczęciem,
  24. odmówienie Małych oficjów: o Męce Pańskiej, o Najświętszym Sercu pana Jezusa, o Matce Bożej, o Niepokalanym Poczęciu, o św. Józefie,
  25. odmówienie zatwierdzonej przez władzę kościelną modlitwy o powołania kapłańskie i zakonne,
  26. odprawienie modlitwy myślnej (rozmyślania),
  27. odmówienie modlitwy za Papieża: Wezwanie; módlmy się za Papieża naszego...Odpowiedź; Niech go Pan strzeże, zachowa przy życiu, darzy szczęściem na ziemi, i broni przed nieprzyjaciółmi,
  28. odmówienie modlitwy: O święta uczto...,
  29. słuchanie przepowiadanego Słowa Bożego (kazania),
  30. odmówienie: Modlitwy o jedność Kościoła,
  31. uczestnictwo w miesięcznym dniu skupienia,
  32. odmówienie modlitwy: Wieczny odpoczynek,
  33. odmówienie modlitwy: Racz, Panie nagrodzić życiem wiecznym wszystkich, którzy nam dobrze czynią dla imienia Twego,
  34. odmówienie: Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia...,
  35. odmówienie: Święta Maryjo, przybądź z pomocą biednym,
  36. odmówienie modlitwy: Święci Apostołowie Piotrze i Pawle, 
  37. pobożne przeżegnanie się i wypowiedzenie słów: W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen, 
  38. odmówienie modlitwy: Pod twoją obronę..., 
  39. odmówienie modlitwy: Przyjdź Duchu Święty, napełnij serca wiernych Twoich i ogień miłości w nich zapal; 
  40. odmówienie modlitwy: Nawiedź ten dom (Liturgia Godzin: Kompleta po Nieszporach uroczystości.

poniedziałek, 19 stycznia 2009

Odpusty - łaska czy przyczyna rozłamu Kościoła

Chciałbym na tym blogu podjąć temat odpustów. Temat trudny z uwagi na błędy przeszłości, które w Kościele miały miejsce. Każdy z nas pamięta z lekcji historii rozdziale Kościoła, jaki nastąpił w chwili, gdy papiestwo zaczęło czerpać zyski z udzielania odpustów wiernym. Każdy pamięta o wystąpieniach Martina Lutra, który wypominał papiestwu między innymi praktykę sprzedarzy odpustów. Ta pamięć sprawia, że słowo "odpust" zaczyna być negatywnie kojarzone. Czy jednak jest to słuszne?  Czy rzeczywiście odpusty to samo zło? Czy odpust to błąd papiestwa sprzed lat? A może odpusty to łaska? 

Przez 2000 lat chrześcijaństwa pojawia się wiele zmian w praktyce  odpustów. Przez długie lata, aby odzyskać odpust należało udać się na pielgrzymkę do Rzymu, albo do Ziemi Świętej. Odpusty otrzymywali również uczestnicy wypraw krzyżowych. U schyłku średniowiecza pojawiły się nadużycia związane ze sprzedażą odpustów, z których Kościół często do dziś musi się tłumaczyć.

Wyszło szydło z worka. Coś z tymi odpustami nie tak. Zniknęły opłaty za odpusty, wkrótce odpustami zajęli się kolejni następcy świętego Piotra. Obecny kształt nauki o odpustach zawdzięczamy papieżowi Pawłowi VI, który ogłosił konstytucje apostolską Indulgentiarum doctrina ("Nauka o odpustach"). Obecnie o odpustach możemy przeczytać również w Kodeksie Prawa Kanonicznego i w Katechizmie Kościoła Katolickiego.

Możliwość uzyskania odpustu jest więc darem dla każdego z nas. Mimo wielu zawirowań historycznych odpusty są ciągle aktualną praktyką każdego wierzącego, a przede wszystkim są darem od miłującego Boga. Bóg dał nam sakrament pokuty, w którym przebacza nam nasze grzechy. Samo przebaczenie nie jest jednak równoważne z uwolnieniem od kary. Od kary doczesnej uwalniają dopiero odpusty.

W przyszłym tygodniu spróbuję napisać o tym jak uzyskać odpust, jakie warunki należy spełnić, a także co otrzymujemy w zamian za spełnienie tych warunków.

poniedziałek, 12 stycznia 2009

Kościół to...

... jakaś organizacja, stowarzyszenie kleru, zgromadzenie moherowych beretów,  tłum ludzi ślepo poddanych jednemu władcy - papieżowi, a może Kościół to wspólnota ludzi wierzących w jednego Boga, którzy razem tworzą oblicze Kościoła bezwzględu na pozycje społeczną, miejsce urodzenia czy stan swojej wiary?

Kościół katolicki zrzesza 1,131 mld wiernych, czyli innymi słowy co szósty mieszkaniec naszego globu jest katolikiem. Chciałoby się powiedzieć, że co szósty mieszkaniec naszego globu należy do Kościoła, a co za tym idzie tylko co szósty ma szanse na zbawienie. Jest jednak pewien kruczek, o którym nie wszyscy wiedzą. W Konstytucji Dogmatycznej o Kościele "Lumen gentium", 13 czytamy, że do nowego Ludu Bożego powołani są wszyscy ludzie. W kolejny punktach dowiadujemy się, że członkami Kościoła są przede wszystkim katolicy, którzy całym sercem przyjmują Ducha Świętego (14). Następnie czytamy, o tych, którzy będąc ochrzczeni noszą zaszczytne imię chrześcijan, oni również są członkami Kościoła (15). Pozostaje mi się odnieść jeszcze do Żydów, którzy są naszymi przodkami w wierze, i Muzułmanów, którzy wraz z nami czczą jednego i tego samego Boga, oni również są członkami Kościoła, bo wyznają jednego i prawdziwego Boga. Sobór Watykański II włącza do Kościoła również wszystkich, którzy szukają Boga i w życiu kierują się spełnianiem Jego woli.

Każdy z nas jest więc członkiem Kościoła i każdy z nas może zostać zbawiony. Chrześcijanin powinien jednak pamiętać o poleceniu Jezusa Chrystusa: 
Idąc tedy nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, nauczając je zachowywać wszystko, cokolwiek wam przykazałem. A oto ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata. Mt 28,18-20
a także o słowach świętego Pawła Apostoła:
Biada mi, jeślibym Ewangelii nie głosił. 1 Kor 9,16
To tyle na dziś. W przyszłym tygodniu postaram się sklecić następną notkę. Nie wiem jednak jaka będzie jej tematyka.