Chciałbym jeszcze kilka słów poświęcić Czechom i ich wierze. Tym razem przez pryzmat działalności ekumenicznej między Kościołami różnych wyznań. W przypadku Czech jest to przede wszystkich Kościół katolicki i Kościół protestancki. Ten drugi to głównie husyci. Kontakty międzyreligijne nieograniczają się jednak tylko i wyłącznie do wspólnot chrześcijańskich, np. wspólne oświadczenie przeciw eutanazji oprócz chrześcijan podpisała również Rada Gmin Muzułmańskich i gminy żydowskie.
Najbardziej zażyłe więzi łączą jednak Ekumeniczną Radę Kościołów z Kościołem katolickim. Łączy ich wspólna Karta Ekumeniczna. Podpisanie tego typu dokumentów ułatwia wspólna historia kapłanów i pastorów, którzy byli skazywani przez władze okupantów, a później również przez komunistyczne władze Czech. We wspólnych celach nie tylko rozmawiali ze sobą, ale również wspólnie studiowali Pismo Święte. Te praktyki stworzyły pewną unikatową więź między Kościołami.
Dzięki temu do szpitali i wojska wysyłani są kapelani wybrani spośród wszystkich wyznań. Kapelan danego wyznania zajmuje się zarówno współwyznawcami, jak i innymi chrześcijanami. Nie stwierdzono przypadków prozelityzmu. Jest to z pewnością wielki dar jedności chrześcijan na terenie Czech.
Ekumenizm ten nie dotyczy tylko kapłanów, ale również zwykłych świeckich. Wspólny Bóg ułatwia wspólne kontakty wiernych różnych wyznań. Owszem nie można zapomnieć o drobnych sprzeczkach. Mają one jednak charakter lokalny.
Wspólnym problemem wszystkich chrześcijan są atakujący ich ateiści. Negatywna atmosfera jest przekazywana również przez polityków. Znamiennym przykładem jest próba odzyskania kościelnych własności, która do tej pory nie odniosła skutku. Pod tym względem o wiele łatwiejsze są relacje między rządem, a gminami żydowskimi, które już odzyskały zagrabione mienie.
Więcej w wywiadzie z przewodniczący Ekumenicznej Rady Kościołów w Czechach
Zapraszam również do przeczytanie również innych moich artykułów o pielgrzymce Benedykta XVI do Czech.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz