Pamiętam jak w gimnazjum na lekcjach religii czasami pojawiały się dyskusje z zapytaniem o "białe kłamstwo" lub też ogólne dyskusje o wartości prawdy i wszystkim co się z tym wiąże. Ciekawość uczniowska kierował się wówczas głównie na pytanie kiedy można skłamać. Czy można skłamać w broniąc kolegi przed mamą? Czy można skłamać dziewczynie, że ładnie wygląda, kiedy tak nie jest? Czy kłamstwem jest kiedy nie powie się całej prawdy? W ten sposób wyklarował się we mnie pogląd, że waga tego kłamstwa zależy od sytuacji, że ciężko powiedzieć o tym czy jest to grzechem, czy jest to złe kłamstwo czy dobre jeśli się czegoś takiego nie przeżyło, jeśli mnie w danej sytuacji nie dotyczy.
Jedno z takich pytań brzmiało: Czy lekarz może w pewnych sytuacjach skłamać pacjentowi, kiedy mówi mu o jego stanie zdrowia? Moją odpowiedź na nie już znacie. Warto jednak uzupełnić tą rozmowę o jeszcze jedną wypowiedź o... "prawie do niewiedzy".
Inne tematy dzisiejszego dnia
Dziś bardzo krótko:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz