Cztanie I: Dz 4,32-35;
Psalm: Ps 118,1.4.13-14.22.24;
Czytanie II; 1 J 5,1-6;
Antyfona: J 20,29;
Ewangelia: J 20,19-31.
Jak często odczuwamy niepokój? Denerwujemy się, że coś idzie nie tak, nie po naszej myśli? W podobnej sytuacji byli Apostołowie. Ten, za którym poszli okazał się oszustem, który tylko podawał się za Boga. Bóg nie zginąłby przecież na krzyżu. Nie tak łatwo, gdzie Jego Aniołowie, gdzie chwała?
W sercu Apostołów niepokój rozwiała dopiero obecność Chrystusa, który powiedział "Pokój Wam". Niepokój pozostał jednak u Tomasza. Na nic zdały się tłumaczenia Apostołów i pewnie wiele świadectw obecności Chrystusa dawanych mu przez Apostołów. Potrzebna była dopiero obecność Chrystusa. Dostrzegalna obecność Boga, a wtedy zawstydzony Tomasz powiedział: "Pan mój i Bóg mój".
Czasem nie przemawiają do nas słowa świadków, a potrzebna jest obecność samego Boga. Prośmy o nią usilnie myśląc o ewangelizacji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz